Gry w karty dla dzieci, to doskonały sposób na rozwój intelektualny, motoryczny u najmłodszych oraz doskonałą zabawę. W co grać z najmłodszymi? Jakie karty do gry wybierać, aby zarazić młodych karcianą pasją?
Gry w karty dla dzieci
Karty do gry to wynalazek stary jak świat. Podobnie jak większość logicznych planszówek pochodzą ze starożytnych Chin i mają długą historię. W czasach, kiedy jeszcze świat nie był zdominowany przez komputery i telewizję, gry w karty dla dzieci umilały czas najmłodszym angażując we wspólną zabawę także dorosłych. Warto przypomnieć sobie czasy dzieciństwa i wrócić do świata gier analogicznych z dziećmi we wspólnej zabawie. W tym celu wystarczy wyposażyć się w zwykłą talię kart, którą kupimy za grosze w każdym kiosku czy trafice.
W co grać z małym dzieckiem?
Kombinacje gry w karty dla dzieci ze zwykłej talii kart są ogromne i każdy znajdzie coś dla siebie. Najbardziej popularną i znaną wszystkim jest gra w wojnę. To idealny sposób na zapoznanie z symbolami i cyframi nawet trzylatka. W trakcie gry dzieci poznają cyfry, uczą się współzawodnictwa i radości zwycięstwa. Jeżeli dopiero zaczynamy naszą przygodę a kartami, a nasi przeciwnicy są na tyle mali, że symbole zapisane na kartach mogą być dla nich za trudne, zrezygnujmy z nich i grajmy w wojnę tylko na samych cyfrach. Dzieci łatwiej przyswoją takie zasady, a nauka cyfr pójdzie o wiele łatwiej i zaprocentuje na przyszłość. Na początku gry można zrobić dla dzieci małą ściągawkę i zapisać cyfry w kolejności na kartce od 2 do 9.
Jakie gry w karty dla dzieci?
Fajnym przykładem gry w karty dla dzieci jest także gra w świnię. Odchodzi tutaj problem z tasowaniem kart (rozrzucane na stole karty mieszamy) oraz trzymaniem wachlarza, który najmłodszym graczom sprawia spore trudności. odkrywamy jedna kartę i kładziemy ja na środku stołu. Celem gry jest znalezienie pośród rozrzuconych, zakrytych kart tej, która będzie pasowała do wystawionej symbolem, bądź kolorem. Wygrywa ten z graczy, który szybciej pozbędzie się kart „z ręki”. Zasady tej gry przypominają nieco powszechnie znane wszystkim przedszkolakom „uno”, z ta jedynie różnicą, że zamiast specjalnej gry w karty dla dzieci, możemy używać tutaj kart ze zwykłej talii, a możliwość kombinacji zmian koloru lub symboli jest mniejsza. Gracz po znalezieniu odpowiedniej karty rzuca ja na stół, a następnie kupkę kart przykrywa wybraną przez siebie kartą, zmieniając tym samym poszukiwany kolor lub cyfrę. Gracz, który przegra grę, musi chrumkać jak tytułowa świnka.
Inną wariacją gry w karty dla dzieci z wykorzystaniem zwykłej talii jest gra w „kibel”. To gra zręcznościowa, polegająca na układaniu domku z kart, którego szczytem jest zawarty w nazwie kibelek. Zadaniem graczy jest umiejętne wyciąganie tak, aby nie naruszyć całej konstrukcji. Gracz, który zburzy kibel, uwalnia smrodek i przegrywa grę. To doskonała gra ćwicząca zdolności manualne i motoryczne u dzieciaków, a dodatkowa atrakcją jest jej nazwa. Ostentacyjne zatykanie nosa i żywa reakcja na brzydki zapach, który uwolni ten z graczy, który zburzy konstrukcję przynosi najmłodszym ogromna radość i sporo śmiechu.
Karcianki spoza talii
Producenci prześcigają się w pomysłach, a na rynku coraz więcej dostępnych jest talii, gdzie w miejsce tradycyjnych figur króla, waleta i królowej na kartonikach, znajdziemy postaci z bajek lub śmieszne rysunki. Taka talia, przeznaczona specjalnie do gry w karty dla dzieci ułatwi najmłodszym zaznajomienie się z klasycznymi kartami, a tym samym w przyszłości zaszczepi pasje i chęć poznania innych, bardziej skomplikowanych gier. Warto inwestować od małego, wychowując przyszłego brydżystę lub wytrawnego gracza w 51 lub klasycznego remika. Pasja do gier uczy współzawodnictwa, rozwija logiczne myślenie i pomaga odciągnąć młode pokolenie od samotnego ślęczenia przed ekranem komputera. Pozwala też wspólnie i twórczo spędzić czas z rodziną.
Trzeba jednak pamiętać, że dzieci, szczególnie małe nudzą się bardzo szybko więc zwykła talia do gry w karty dla dzieci szybko przestanie im wystarczać. Warto zainwestować też w inne karcianki, aby pasję gry rozwijać, ale bez monotonii. Świetnie sprawdzi się tutaj wspomniana wcześniej gra w „uno”, popularna w przedszkolach i łatwa. Karty do tej gry znajdziemy w każdym sklepie z zabawkami. Inną, znaną przez wszystkich karcianką jest popularny „Piotruś”. Kompletowanie par składających się z takich samych kart i emocje towarzyszące braniu karty od przeciwnika, to doskonała metoda na ćwiczenie osobowości i zachowań społecznych. Euforia i uśmiech rysujący się na twarzy maluchów kiedy nieświadomi sięgniemy poz znaczona kartę rozbawi każdego dorosłego. W dobie wirtualnego świata, klasyczne gry w karty dla dzieci z udziałem dorosłych to przede wszystkim sposób na wspólne bycie razem w obrębie rodziny. Na wspólne przeżywanie małych porażek i wygranych, które cementują rodzinną bliskość.
